လူ

စိတ္

အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ ?

အသက္ ၈၀ အရြယ္ အဘုိးအုိတစ္ဦးဟာ အိမ္ထဲက ဆုိဖာမွာ အသက္ ၄၅ႏွစ္အရြယ္ ပညာတတ္သားျဖစ္သူနဲ႔ထုိင္ေနတုန္းမွာ ရုတ္တရက္ ျပတင္းေပါက္မွာ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ လာနားပါတယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိေမးတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” သားကေျဖတယ္ “အဲဒါက်ီးကန္းပါ အေဖ”။ မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာေတာ႔ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိ ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ေမးပါတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” သားကေျဖတယ္ “အခုေလးပဲ ေျပာၿပီးၿပီေလ အဲဒါက်ီးကန္း”။ ခဏအၾကာမွာ ဖခင္ဟာ သားကုိ တတိယအႀကိမ္ ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။ “သား အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ?” ဒီတစ္ႀကိမ္မွာေတာ႔ သားျဖစ္ရဲ႕ေလသံထဲမွာ စိတ္ဆုိးသံပါလာၿပီး ဖခင္ျဖစ္သူကုိ မညာမတာျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ “အဲဒါ က်ီးကန္း…. က်ီးကန္း….”။
===========

ခဏေလာက္အၾကာမွာ ဖခင္ဟာ သားကုိ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ထပ္ေမးလုိက္ပါတယ္။ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ သား?” ဒီအႀကိမ္မွာေတာ႔ သားဟာ ဖခင္ကုိ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆုိပါေတာ႔တယ္။ “အေဖ ဘာေၾကာင္႔ ဒီေမးခြန္းကုိ ထပ္တလဲလဲေမးေနရတာလဲ? ကြ်န္ေတာ္ အႀကိမ္မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ေျပာၿပီးၿပီေလ။” “အဲဒါ က်ီးကန္း သိလား” “ခင္ဗ်ား ဒါေလးမွ နားမလည္ႏုိင္ဘူးလား?”
============

ခဏၾကာၿပီးေနာက္မွာေတာ႔ ဖခင္ျဖစ္သူဟာ သူ႔အခန္းထဲကုိ၀င္သြားၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနတဲ႔ ဒုိင္ယာရီ စာအုပ္ေလးနဲ႔ျပန္ထြက္လာပါ။ အဲဒီစာအုပ္ေလးဟာ သူ႔သာေမြးကတည္းက ထိန္းသိမ္းလာခဲ႔တဲ႔စာအုပ္ပါ။ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြက္ကုိဖြင္႔ၿပီး သူ႔ရဲ႕သားကုိ ဖတ္ၾကည္႔ဖုိ႔ေျပာပါတယ္။ သားျဖစ္သူက ဖတ္တဲ႔အခါမွာ ေအာက္ပါစာလုံးေတြကုိ ေတြ႔လုိက္ရပါတယ္။ :-
============

ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဆုိဖာေပၚမွာထုိင္ေနတုန္း ျပတင္းေပါက္မွာ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္လာနားတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔သားက အဲဒါဘာေကာင္လဲဆုိတာကုိ ၂၃ ႀကိမ္ေမးပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ၂၃ႀကိမ္လုံးလုံးေျဖပါတယ္။ အဲဒါ က်ီးကန္းဆုိတဲ႔ ငွက္ပါဆုိတာကုိ။ ေမးခြန္းတစ္ခုတည္းကုိပဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ သားကေမးလုိက္တဲ႔အခ်ိန္တုိင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကုိ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေပြ႔ဖက္ထားခဲ႔ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လုံး၀ကုိ စိတ္ဆုိးမႈမျဖစ္တဲ႔အျပင္ ရုိးသားတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔သားေလးအတြက္ ဂရုဏာသက္မိပါတယ္။
==============
ကေလးျဖစ္သူက ၂၃ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ “အဲဒါ ဘာေကာင္လဲ?” လုိ႔ေမးခဲ႔စဥ္က ဖခင္ျဖစ္သူဟာ စိတ္မဆုိးဘဲ ၂၃ ႀကိမ္တုိင္တုိင္ေျဖေပးခဲ႔တာမွာ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သားကုိ ဒီေမးခြန္းကုိပဲ ေလးႀကိမ္ေမးရုံနဲ႔ စိတ္ဆုိး ေဒါသထြက္ပါသတဲ႔။
==============
ဒါေၾကာင္႔မုိ႔
သင္႔မိဘေတြဟာ အရြယ္ရလာၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးသဖြယ္သေဘာထားၿပီး မႏွစ္ၿမဳိ႕စရာလုိ႔ ၾကည္႔ျမင္မယူဆလုိက္ပါနဲ႔။ သူတုိ႔ကုိ က်က္သေရရွိတဲ႔စကားေလးေတြေျပာေပးပါ။ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာပါ။ သူတုိ႔ကုိ ရုိရုိေသေသ ႏွိမ္႔ႏွိမ္႔ခ်ခ်နဲ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာေျပာဆုိဆက္ဆံေပးပါ။ သူတုိ႔ေတြဟာ အတၱကင္းတဲ႔ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေပၚကုိ သြန္းေလာင္းခဲ႔သူေတြပါ။ ဒီကေန႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေတြကုိ လူ႔အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္လုပ္ေပးဖုိ႔ သူတုိ႔ဟာ မုန္တုိင္းမျမင္ အပူဒဏ္မျမင္နဲ႔ ေတာင္ေတြကုိေက်ာ္ၿပီး ေခ်ာက္ကမ္းပါးေတြကုိျဖတ္လာခဲ႔ၾကရသူေတြပါ။

Credit-Original Writer
စာအုပ္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ

"ဆယ္လ္မြန္ငါး" ဟုဆိုလိုက္သည္ႏွင္႔ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအဖို႔ စားဖူးသူထက္ ၾကားဖူးသူကသာမ်ားလိမ္႔မည္ထင္ပါတယ္..။
အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ဆယ္လ္မြန္ငါးဟာ ျမန္မာ႔ပင္လယ္ျပင္တြင္ေတြ႔ရွိတတ္ေသာငါးမ်ိဳးမဟုတ္...ဆယ္လ္မြန္ငါးမ်ိဳးကို အလက္စကားကြ်န္းဆြယ္ ေျမာက္အတၱလန္တိတ္သမုဒၶရာ၊ ဆိုက္ေဘးရီးယားေဒသႏွင္႔ အေရွ႕ဖ်ားအာရွပစိဖိတ္ေဒသ ဂ်ပန္ပင္လယ္ျပင္တို႔မွာသာေတြ႔ရတတ္တဲ႔ငါးမ်ိဳးျဖစ္တယ္...။
ၾကားဖူးသူမ်ားမယ္လို႔ထင္မိတာကေတာ႔...အဆိုေတာ္ကိုခင္ဝမ္းရဲ႕ "ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔အျပန္"သီခ်င္းေလးေၾကာင္႔ပါ...။
ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔ ဘယ္ကိုျပန္ၾကပါသလဲ...မိမိတို႔ေမြးဖြားရာေနရာကိုျပန္ၾကတာပါ...ဘာအတြက္ျပန္လဲဆိုေတာ႔ ခ်စ္ခရီးအတြက္တူႏွစ္ကိုယ္ယွဥ္တြက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြေမြးဖြားဖို႔ျဖစ္ပါတယ္...လူသားေတြအေနနဲ႔ဆိုေပ်ာ္စရာခရီးေပါ႔..ဒါေပမယ္႔ ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြမွာေတာ႔ ေပ်ာ္စရာခရီးျဖစ္သလို ၎တို႔ဘဝအဆံုးသတ္ဖို႔ ေသပြဲဝင္ဘဝအဆံုးသတ္ဖို႔ခရီးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔သဘာဝကဒီလိုပါ..ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြဟာ ေရခ်ိဳမွာေမြးဖြားျပီး ေရငံ(ပင္လယ္)မွာၾကီးျပင္းတဲ႔ငါးမ်ိဳးျဖစ္တယ္...မိခင္ဆယ္လ္မြန္ငါးဥမွ (၃)လၾကာမွာ ငါးသားေလာင္းေတြအျဖစ္ထြက္လာပါတယ္..ေရခ်ိဳမွာ ပ်မ္းမွ်(၂)ႏွစ္ခန္႔ ၾကီးထြားေအာင္ေနျပီးမွ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးဆီထြက္လာပါတယ္..ပင္လယ္ျပင္မွာ (၃)ႏွစ္ၾကာရင္ ၾကင္ေဖၚရွာျပီး မိမိတို႔ေမြးဖြားရာ ေရခ်ိဳအရပ္ဆီကိုျပန္ၾကပါတယ္..တခ်ိဳ႕ဆယ္လ္မြန္ေတြကေတာ႔ ၾကင္ေဖၚမေတြ႔ႏိုင္ပဲ ပင္လယ္သမုဒၶရာထဲ (၅)ႏွစ္အထိၾကာတတ္ပါတယ္..ဒီၾကားထဲမွာေတာ႔ လူသားေတြရဲ႕ဖမ္းဆီးျခင္းခံရတာမ်ိဳးရွိျပီး ေမြးရပ္ျပန္မ်ိဳးဆက္မပြားႏုိင္တာလည္းမ်ားတယ္..သုေတသီတို႔ေတြ႔ရွိခ်က္အရ (၁၀)%သာ ေမြးရပ္ျပန္မ်ိဳးပြားႏိုင္ေၾကာင္းေတြ႔ရွိရပါတယ္။
ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔ရဲ႕ အျပန္ခရီးဟာ မိုင္ေပါင္း(၂၀၀၀)ေလာက္ရွိၾကတယ္တဲ႔..ခ်စ္ေဖၚနဲ႔လက္တြဲမ်ိဳးဆက္သစ္ေမြးဖြားဖို႔ အျပန္ခရီးစတင္ျပီဆိုတာနဲ႔ ဆယ္လ္မြန္စံုတြဲဟာ လံုးဝအစာမစားေတာ႔ပါ.....အဲလိုနဲ႔ မိမိတို႔ေမြးဖြားရာအရပ္ေရာက္ရင္ ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔ ခ်စ္ရည္လူးျပီး အမျဖစ္သူဟာ ဥခ်ရန္ ၎ရဲ႕အျမီးနဲ႔ ေက်ာက္စရစ္သားကိုတူးဆြျပီး တြင္းခ်ိဳင္႔ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္..ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြဥခ်ေမြးဖြားရာအရပ္စာ ေက်ာက္စရစ္ေျမခံေရၾကည္ရာအရပ္ျဖစ္တယ္..။.တခါဥရင္ အေကာင္ေရ(၂၀၀၀)မွ (၁၀၀၀၀)အထိရွိတတ္တယ္တဲ႔....ဆယ္လ္မြန္ငါးအမဥေတြခ်ေနခ်ိန္မွာ ငါးအထီးဟာ ေဘးနားမွာ ငါးမအႏၱရယ္မျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ ေစာင္႔ေရွာက္ေနရပါတယ္...ငါးအမဥေတြအကုန္ခ်ျပီးမွာ အထီးျဖစ္သူက ဖိုမ်ိဳးေစ႔ Spam ေတြဥပၚခ်လိုက္တယ္..အထီးျဖစ္သူဥေပၚမွထြက္ျပီးမွာ အမျဖစ္သူက မ်ိဳးဆက္သစ္ျဖစ္မယ္႔ ဥေတြေရစီးနဲ႔ပါမသြားေအာင္ အေပၚကဝပ္ေပးျပီးဘယ္မွမသြားေတာ႔ပါ ဒီလိုနဲ႔ (၃)ရက္မွ (၇)ရက္အတြင္း အမျဖစ္သူဟာ၎ရဲ႕ဥအသိုက္ေပၚမွာပဲ႔ ေသဆံုးသြားပါတယ္..အထီးျဖစ္သူကေတာ႔ အနီးနားပတ္ဝန္းက်င္မွာပဲ႔ ေသဆံုးသြားပါတယ္..။
အဲလိုနဲ႔ ဆယ္လ္မြန္ငါးသားေပါက္ေလးေတြဟာ (၃)လမွာ ဥမွထြက္လာပါတယ္.အဲဒီအခါမွာဆယ္လ္မြန္ငါးမိခင္ဟာ ေသဆံုးျပီးရုပ္ၾကြင္းမွ အသားမွ်င္ေလးေတြအျဖစ္ အနီးနားမွာျပန္႔ၾကဲေနပါျပီ..ဥမွထြက္ထြက္ျခင္း ငါးေပါက္ေလးမ်ားဟာ ေရမကူးႏိုင္ေသးပါ တြားသြားျပီး အစာအျဖစ္ မိခင္ရုပ္ၾကြင္းအသားမွ်င္ေလးမ်ားကိုစားၾကရပါတယ္..အဲဒီမွာ ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔ဟာ ဘာျဖစ္လို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေမြးဖြားေတာ႔မယ္ဆိုတာနဲ႔ အစာမစားေတာ႔တာဟာ မိမိအသက္အေသခံဖို႔ တျခားအစာ(ေရညွိေရေမွာ္ကအစ) ဘာမွမရွိတဲ႔ေက်ာက္စရစ္ေရေအာက္ေျမသားမွာ မိမိအေသြးသားကို မိမိမ်ိဳးဆက္စားေသာက္ျပီး အသက္ဆက္ဖို႔အတြက္ျဖစ္ပါတယ္...ဆယ္လ္မြန္ငါးအထီးကေတာ႔ အနီးနားမွာေသဆံုးျပီး ၾကီးျပင္းလာတဲ႔မိမိမ်ိဳးဆက္အျပင္ တျခားေသာဆယ္လ္မြန္ငါးေတြအတြက္ အစာအျဖစ္ေပးဆပ္ပါတယ္။
ဆယ္လ္မြန္ငါးေတြရဲ႕ အလြန္ထူးျခားေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္အတြက္ေပးဆပ္မႈက အလြန္ခ်ီးက်ဴးအံ႔ၾသဖြယ္ရာပါ..ထို႔ေၾကာင္႔ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြတို႔မွာ ဆယ္လ္မြန္ငါးရဲ႕သဘာဝကိုစံထားျပီး မိမိတို႔မ်ိဳးဆက္သစ္အတြက္ေပးဆပ္ဖို႔ ပညာေပးၾကပါတယ္..(အဆိုေတာ္ ကိုခင္ဝမ္း(ခ)ေရာရွိဆိုတာ ကီခ်ီအုိဟာ ဂ်ပန္မ်ိဳးႏြယ္မို႔ ဒီအေၾကာင္းေတြသိရွိျပီး ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔အျပန္ သီခ်င္းကို သီကံုးဖြဲ႔ဆိုပံုရတယ္)
ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာေတာ႔ စံနမူအတုယူစရာဆိုျပီး ေကသရာဇာျခေသၤ႔တို႔ ခြပ္ေဒါင္းတို႔ပဲ႔မ်ားပါတယ္..ေကသရာဇာမို႔ ရဲရင္႔တယ္..ဦးေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကေတာ႔ ဟုတ္ပါတယ္..ငါက ေကသရာဇာျခေသၤ႔ကြဆိုျပီး သားေကာင္ေတြအားလံုးကိုဗိုလ္က် ကိုက္သတ္စားမယ္..သတၱဝါအားလံုးက ေၾကာက္ရြ႔ံေနရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ သာယာတဲ႔ေလာက ေနခ်င္စရာသဘာဝျဖစ္မလာႏိုင္...ဒီလိုပဲ႔ ခြပ္ေဒါင္းကြ..ဆိုျပီး စိမ္းစိမ္းျမင္လည္းခြပ္..ဝါဝါျမင္လည္းခြပ္ ခြပ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းဆိုရင္ေတာ႔ ေနာက္ဆံုးေဒါင္းအခ်င္းခ်င္းခြပ္ျပီး သာယာတဲ႔သဘာဝ ေနခ်င္စရာေလာကျဖစ္မလာႏိုင္ပါ..။
ဒါေၾကာင္႔မို႔ တခါတေလ ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔ရဲ႕ သဘာဝကိုအတုယူျပီး မိမိတို႔မ်ိဳးဆက္အတြက္ေပးဆပ္တဲ႔ အက်င္႔ေလးမ်ားရွိဖို႔ အၾကံေပးပရေစ..။
--"ေရလႊာလည္းခင္းျဖန္႔ၾကည္လင္ေစ....မိုးဦးလည္း လွပသာယာေစ....ဘဝေစရာတာဝန္ ေက်ျပြန္ေဆာင္ရြက္ခဲ႔သူတို႔..ေရစုန္မွာ ဆန္ကာျပန္ခဲ႔ျပီ...မိုးဦးေရဆန္...ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔အျပန္...အျပန္..အျပန္..အျပန္...ဆယ္လ္မြန္ငါးတို႔အျပန္...