လူတစ္ေယာက္ ကားေမာင္းျပီး ခရီးသြားတယ္။
လမ္းမွာ ကားပ်က္လို့ ဆင္းျပီး ကားကို ျပင္ၾကည့္တယ္။ မရဘူး။
ဆက္ျပင္တယ္။ ၁၅ မိနစ္၊ နာရီ၀က္၊ တစ္နာရီ မရဘူး။
လက္ေလွ်ာ့လိုက္ျပီး ကား၀ပ္ေရွာ့ပ္ဆိုင္တစ္ခုကိုရွာျပီး ကားျပင္သမားကို ျပင္ခိုင္းလိုက္တယ္။
ကားျပင္သမားက ကားအဖံုးဖြင့္ၾကည့္ျပီး လိုအပ္တာ ျပင္လုိက္တယ္။
၃ မိနစ္ပဲ ၾကာလုိက္တယ္။ ျပန္ေကာင္းသြားတယ္။
" ဘယ္ေလာက္က်သလဲ ေကာင္ေလး "
" ၅၀၀၀ က်ပ္က်ပါတယ္ "
" ၃ မိနစ္ပဲ ျပင္ရတာကို ၅၀၀၀ က မမ်ားလြန္းဘူးလားကြ "
" ဦးေလး ဘာအလုပ္ လုပ္ေနပါသလဲ "
" ဆရာ၀န္ "
" ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ။ ဆရာလည္း ေဆးခန္းကို ေရာက္လာတဲ့ လူနာေတြဆီက ၂၀၀ က်ပ္ဖိုးေလာက္ပဲတန္တဲ့ ေဆးအတြက္ ၅၀၀၀ က်ပ္ ယူတယ္မလား "
" ဟ အဲဒါက ဒီေဆးေသာက္ရင္ ဒီေရာဂါေပ်ာက္တယ္ဆိုတဲ့ပညာကို သိေအာင္ေလ့လာခဲ့ရတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာတယ္ကြ၊ ေဆးဖိုးယူတာမဟုတ္ဘူး၊ ပညာဖိုးကို ယူတာ "
" ဟုတ္ကဲ့။ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့စကားကို ဆရာေျပာျပီးေနပါျပီ။ ပ်က္ေနတဲ့ ကားတစ္စီးကို ၃ မိနစ္နဲ့ ျပန္ေကာင္းလာေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ပညာကို က်ေနာ္လည္း ၁၀ ႏွစ္မက ေလ့လာခဲ့ရပါတယ္ဆရာ"
သင္ခန္းစာ
ကိုယ့္ပညာကိုလည္း ေလးစားပါ၊ သူတစ္ပါး၏ပညာကိုလည္း ေလးစားပါ။ အတတ္ပညာတိုင္းကို တန္ဖိုးထားပါ။
အသိပညာ၊ အတတ္ပညာတို့ကို တတ္ေျမာက္ၾကေအာင္ သင္ထားၾကဖို့ တိုက္တြန္းေပးသည့္ ဥပမာေကာင္းတစ္ခုအား ျပန္လည္မွ်ေ၀သည္။
No comments:
Post a Comment