လူမထြက္တဲ့ ရဟန္း

လူမထြက္တဲ့ ရဟန္း
    ==============
ပဗၺဇိတဘာေ၀ါ ဒုလႅေဘာ၊(ရဟန္းဘ၀ ရခဲလွ)တဲ့၊ ရခဲ့တဲ့ဘ၀မုိ႕ အၾကာၾကီး မ၀တ္ႏုိင္သူေတြေတာင္ (၇)ရက္ျဖစ္ျဖစ္ ၀တ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ရဟန္းဘ၀မွာ အျမဲေနတဲ့ စာသင္ရဟန္းတစ္ပါးကုိ မိဘကအစ ေဆြမ်ိဳးဒကာ၊ဒကာမအားလုံး ဘယ္သူမွ လူမထြက္ေစခ်င္ ၾကတာ ထုံးစံပါ။

ဒါကလဲ ေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ကေန ေသာကေတြနဲ႕ပူေလာင္တဲ့ လူ႕ဘ၀ထဲကုိ မလာေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ရယ္ပါ။

ဘုရားေခတ္က သာႏုဆုိတဲ့ ကုိရင္တစ္ပါးရွိခဲ့တယ္။ သူဟာ က်င့္၀တ္ေတြ ေက်ပြန္တဲ့ ကိုရင္လိမၼာေလး တစ္ပါးပါ။သူ႕မွာ ဘ၀ေဟာင္းက မိခင္ေတာ္ခဲ့တဲ့ ဘီလူးမတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
သာႏုကုိရင္ရဲ႕မယ္ေတာ္ေဟာင္းျဖစ္တဲ့ဘီလူးမကုိ ဘယ္ေနရာသြားသြား ကုိရင္မယ္ေတာ္ ကိုရင္မယ္ေတာ္ဆုိျပီး တန္ခုိးၾကီးနတ္ေတြကေတာင္ ေနရာေပးၾကတယ္ လမ္းဖယ္ေပး ၾကတယ္တဲ့။

လူ႕ေလာကမွာလဲ ဒီအတုိင္းပါပဲ ရဟန္းမယ္ေတာ္ဆုိရင္ အားလုံးက မ်က္ႏွာသာေပးၾကပါတယ္။ စာတတ္ရဟန္း၊ ဓမၼကထိကရဟန္းရဲ႕ မယ္ေတာ္ဆုိရင္ေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ့။

တေန႕ သာႏုကုိရင္ မေပ်ာ္လုိ႕ လူထြက္ခ်င္လာတယ္။ ဘီးလူးမဟာ ကုိရင္ လူထြက္မယ္ဆုိတာ ၾကားေရာ ကုိရင္ကုိ၀င္ပူးျပီး ေခါင္းကုိ ေနာက္ျပန္လွည့္ထားတယ္တဲ့။ လူထြက္ရင္ ဒုကၡေရာက္မယ္ လုိ႕လဲ ျခိမ္းေျခာက္ လုိက္တယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႕ သာႏု လူမထြက္ျဖစ္ပဲ ျမဲသြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဓမၼကထိကေတြျဖစ္ျပီး ရဟႏၱာဘ၀နဲ႕ ပရိနိဗၺာန္ျပဳသြားတယ္။

အခုေခတ္မွာလဲ တခ်ိဳ႕ခမည္းေတာ္ေတြက္ ဦးဇင္း ထြက္ရဲထြက္ၾကည့္ေနာ္။ တေနကုန္ ကၽြဲနဲ႕ရုန္းရမယ္ ဆုိျပီး ျခိမ္းေျခာက္တတ္ၾကတယ္။ တကယ္ မထြက္ေစခ်င္ ျငိမ္းခ်မ္းေစခ်င္တဲ့ မိဘတုိ႕ရဲ႕ ေမတၱာနဲ႕ ေျပာတဲ့စကားပါ။
ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ေပါ့ေလ………………။ ပါရမီကုန္လုိ႕လား၊ အေၾကာင္းမေကာင္းလုိ႕လား၊ ဘာ့ေၾကာင့္ရယ္ လားလုိ႕ေတာ့ အတိအက်မသိရေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ အေတာ္ဆုံး၊ အေနအထုိင္အေကာင္းဆုံး ရယ္လုိ႕အားလုံးက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္က လူထြက္သြားေတာ့ မိမိတုိ႕တဖြဲ႕လုံး အံ့ၾသမဆုံး။

သူ႕မိဘ ေဆြမ်ိဳးေတြဆုိ မ်က္ရည္နဲ႕ မ်က္ခြက္။
ဘယ္သူမွ လူထြက္မယ္ မထင္ထားတဲ့ အေနရုိးတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေလး။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ျဖဴရဟန္းအေတာ္မ်ားမ်ား ေၾကာက္လန္႕တဲ့ လူ႕ေလာကကုိ ခရာမႈတ္သံတခ်က္ မေပးပဲ သူေျခခ်သြားတယ္။ ေၾသာ္……… သူလဲေလ ေလာကီသားေပမုိ႕ေလ…..။လုိ႕သာ စိတ္ထဲ ေျပာလုိက္မိေတာ့တယ္။

မၾကာေသးခင္ကာလက ေမတၱာရွင္(ေရြျပည္သာ)လူ၀တ္လဲသြားတဲ့သတင္း ၾကားမိၾကမွာပါ၊ အစက မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ဘူးလုိ႕ ထင္ေပမယ့္ ေၾကးမုံသတင္းစာထဲ ပါလာမွ တကယ္ပါလားလုိ႕ လက္ခံမိတယ္။ ဆရာေတာ္က ပရဟိတစိတ္နဲ႕အျပည့္နဲ႕ေလာကအက်ိဳးသယ္ပုိး ေနသူမုိ႕ သာသနာအတြက္ေရာ သူ႕ကုိ မွီခုိေနသူေတြအတြက္ပါ ႏွေျမာမိပါတယ္။ လူ၀တ္နဲ႕ ပရဟိတလုပ္လုိ႕ ရႏုိင္တယ္ဆုိေပမယ့္ ရဟန္း၀တ္နဲ႕ လုပ္တာေလာက္ေတာ့ ထိေရာက္မႈ ရွိမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕လဲ လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႕ ထင္မိ ပါတယ္။

တကာတစ္ေယာက္က ဆရာေတာ္လူ၀တ္လဲတာနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ""တပည့္ေတာ္ အံ့ၾသလုိ႕ မဆုံးဘူးဘုရား၊ ႏွေျမာလဲ အရမ္းႏွေျမာတယ္။ တပည့္ေတာ္ ဒီဆရာေတာ္ လူမထြက္ေတာ့ဘူးလုိ႕ ထင္ထားတာ "" လုိ႕ ေျပာလာပါ တယ္။

မိမိကေတာ့ ႏွေျမာမိေပမယ့္ မအံ့ၾသေတာ့ပါဘူး၊ အဲလုိ ထူးခ်ြန္တဲ့ရဟန္းေတြ လူ၀တ္လဲသြားတာ ျမင္ဖူးသလုိ ဘုရားေဟာတဲ့ လူမထြက္ရဟန္းထဲမွာ ေမတၱာရွင္ မပါဘူးဆုိတာလဲ သိထားလုိ႕ပါ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာေတာ္(အခု တကာေတာ္)ဟာ မိမိတုိ႕ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္တာေတြ အမ်ားၾကီး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ပရဟိတလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ဆက္လက္လည္ပတ္ႏိုင္ေအာင္လဲ သေႏၶပ်ိဳး မ်ိဳးေစ့ေတြ ခ်ေပးခဲ့ပါတယ္။ လူထြက္သြားေပမယ့္ မိဘေတြ အတြက္ေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာ သားေကာင္းတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ရွိေနဆဲပဲ လုိ႕ ျမင္ပါတယ္။ ရဟန္းဘ၀နဲ႕တစ္သက္လုံး မေနခဲ့ရတာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ပါရမီနဲ႕ဆုိင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီေနရာမွာ ေမတၱာရွင္ လူမထြက္ေတာ့ဘူးလုိ႕ ထင္ထားတာဘုရား လုိ႕ ေလွ်ာက္လာတဲ့တကာရဲ႕ စကားကုိ ျပန္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။

အဂၤုတၳိဳရ္မွာ (အဘေဗၺာ ခီဏာသေ၀ါ ဘိကၡဳ သိကၡံ ပစၥကၡာတုံ။) ရဟႏၱာသည္ သိကၡာခ် လူထြက္ျခင္းငွာ မထုိက္။(ရဟႏၱာရဟန္း ဘယ္ေတာ့မွ လူမထြက္) လုိ႕ ျပဆုိထားပါတယ္။ ဒါက ပါဠိေတာ္ဆုိေတာ့ ဘုရားစကား အစစ္ပါ။ လူမထြက္ဘူးလုိ႕ ဘုရားအာမခံတဲ့ထဲမွာ ေသာတာပန္ သကဒဂါမ္ေတာင္ မပါပါဘူး၊
ရဟႏၱာကုိသာ ျမတ္စြာဘုရား လုံး၀ လူမထြက္ဘူးလုိ႕ အာမခံထားပါတယ္။

ဒီေတာ့ ပုထုဇဥ္ရဟန္း လူထြက္တာ စာေပအရ ေျပာတမ္းဆုိ၇င္ ဘာမွ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ဘူးလုိ႕ပဲ ဆုိရမွာပါ။ ဓမၼကထိက လူထြက္ႏုိင္္သလုိ ပဌမေက်ာ္လဲ လူထြက္ ႏုိင္ပါတယ္။ စာတတ္ပုဂၢိဳလ္၊ တရားျပရဟန္း အကုန္လုံး ရဟႏၱာမျဖစ္ေသးရင္ လူထြက္ႏုိင္တာပါပဲ။ ကုန္ကုန္ေျပာရင္ တိပိဋကဓရလဲ ပုထုဇဥ္သာ ရွိေသးလုိ႕ စိတ္မခ်ရေသးတဲ့ အေနအထားမွာပဲ ရွိပါေသးတယ္။

တခါက ရြာတစ္ရြာမွာ အသက္(၈၀)အရြယ္ ဆရာေတာ္ၾကီးတစ္ပါး ေက်ာင္းထုိင္ေနသတဲ့။ တေန႕ ဆရာေတာ္ဟာ ေၾကးစဥ္ကို အဆက္မျပတ္ အၾကိမ္မ်ားစြာ တီးလုိက္တယ္။ ရြာသားေတြက ဆရာေတာ္ ပ်ံေတာ္မူျပီ အထင္နဲ႕ ေက်ာင္းကုိ ေျပးတက္လာၾကတယ္၊ (ေတာရြာမ်ားမွာ ဘုန္းၾကီးပ်ံလွ်င္ ေၾကးစည္တီးတဲ့ အေလ့ရွိပါတယ္။)
ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္က မပ်ံဘူး၊ ပလႅင္ၾကိးေပၚမွာ မိန္႕မိန္႕ၾကီး ထုိင္ေနတယ္။ ရြာသားေတြလဲ ဘာမ်ား အေရးၾကီးစကား ေျပာမလဲ မသိဘူး ဆုိျပီး ျငိမ္ေနၾကတယ္။

လူလဲစုံေရာ ဆရာေတာ္က ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္းျပီး စကားစေျပာတယ္။ ငါ ဒီေန႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခု ခ်လုိက္ျပီ။ အဲဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ တကာတုိ႕ကုိ အသိေပးခ်င္လုိ႕ ေခၚလုိက္တာ။
ဘာမ်ားလဲဘုရား။ လုိ႕ တကာေတြက ေမးေလွ်ာက္ေတာ့
ငါ ဒီတစ္သက္ လူမထြက္ေတာ့ဘူးလုိ႕ ဆုံးျဖတ္လုိက္ျပီ။ လုိ႕ ေျပာလုိက္တယ္။ တကာေတြကေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕ေပါ့။
ဒီပုံျပင္ဟာ ဟာသသေဘာ ဆန္ေနေပမယ့္ ဘုရားစကားနဲ႕ ႏွီးေႏွာၾကည့္ရင္ ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိတယ္လုိ႕ သုံးသပ္ရမွာပါ။

ငယ္ငယ္က (ကုိရင္ တစ္သက္လုံး ၀တ္မွာလား) လုိ႕ ေမးတုန္းက အင္း လုိ႕ တစ္လုံးထဲ မစဥ္းစားပဲ ေျဖခဲ့ဖူးတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ မိမိကုိ တစ္ေယာက္ေယာက္ကမ်ား (တစ္သက္လုံး၀တ္ႏုိင္မလား ဦးဇင္း)လုိ႕ လာေမးရင္လဲ ေပ်ာ္သေလာက္ သုိ႕မဟုတ္ ပါရမီပါသေလာက္ေပါ့ လုိ႕ပဲ မယုတ္မလြန္ ေျဖရလိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား လူမထြက္ဘူးလုိ႕ အာမခံ(warranty)ေပးထားတာက တစ္ပါးထဲရွိတာေလ….။ အဲဒါ ရဟႏၱာပါပဲ။ (ကုိယ္က ရဟႏၱာမွ မဟုတ္တာ)

၆၊ ၇၊ ၂၀၁၄
Credit original writer
( မူၾကိဳဆရာ )
ကြမ္တန္း မင္းရာဇာ