"ဂ်ပန္က ဘတ္စ္ကားေတြေပၚမွာ

ဆိုဖာထိုင္ခံုေတြကို ဓါးနဲ႕ခြဲထားတာ၊

ဖ်က္စီးထားတာမ်ိဳး မရွိပါဘူးတဲ့

ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ 

အဲ့ဒီလိုဖ်က္စီးလိုက္ရင္ 

ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ပစၥည္းပ်က္စီးသြားတာ၊

ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ပိုက္ဆံေတြဆံုးရွံဳးသြားတာပဲလို႕ ခံယူၾကလို႕ပါပဲတဲ့"

အမွတ္မထင္ဖတ္မိတဲ့ စာေလးတစ္

ေၾကာင္းပါ...။ေၾသာ္...တို႕ျမန္မာေတြ

အတိုင္းပါပဲလားလို႕ ေျပာရင္

ထရယ္ၾကမလားမသိဘူး။

Correction Pen ကိုလူၾကီးလူငယ္

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေကာင္းေကာင္း

ၾကီးသိၾကပါတယ္။ မူရင္းတီထြင္

သူက မွင္ဖ်က္ေဆးအျဖစ္ တီထြင္

ခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့

ေရွးေဟာင္းအေမြအနွစ္ဖ်က္ေဆး

အျဖစ္အသံုးျပဳခံေနရပါတယ္။

ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမွဳအေမြအနွစ္

ပစၥည္းေတြ ၊ ေနရာေတြမွာ မွင္ဖ်က္

ေဆးေတြနဲ႕ ပြစိခတ္ေနေအာင္

ေရးထားတာကို စာဖတ္သူေတြလဲ

ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။

တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းေလာင္း

အၾကီးၾကီးတစ္ခုကိုေတြ႕ေတာ့

၀မ္းသာအားရ ေခါင္းေလာင္းထိုး

မလို႕ လုပ္တုန္း အထဲမွာ စံုတြဲထိုင္

ေနတာေတြ႕လို႕ ဘာလုပ္ေနပါလိမ့္

ဆိုျပီး ထိုင္ၾကည့္ေနေတာ့

ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘုၾကည့္ၾကည့္ျပီး

ထြက္သြားတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လဲ ဘာမ်ားရွိပါလိမ့္ဆိုျပီး

ေခါင္းေလာင္းေအာက္ ၀င္ၾကည့္

လိုက္ေတာ့ အားပါးပါးးးးး

စာေတြ စာေတြ မနည္းမေနာပါလား။

Correction Pen နဲ႕ေရးထားတာေဖြးေနတာပဲ။

(၁၀)တန္း စာမွာပါတဲ့ ေခါင္းေလာင္း

စာ ဆိုတာဒါမ်ိဳးေနမွာ လို႕ထင္စရာ

ရွိတယ္။

ေရးထားတာ အစံုပါပဲ..။

"ခင့္ ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေမာင္" တို႕

"ကိုကို နဲ႔ ႏြယ္ အမွတ္တရ.(၄.၅.၂၀၁၁)" တို႕

"သူ႔ကို လြမ္းေနတာ သူသိပါေစ" တို႕

ဖတ္ရင္းဖတ္ရင္း တစ္ပတ္လည္ျပီး

ေခါင္းသာမူးသြားတယ္ စာေတြက

မကုန္ဘူး။

ေနာက္တစ္ေနရာက မႏၱေလးနန္း

ေတာ္၀င္းထဲက နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္။

အေပၚေရာက္သြားတဲ့အခါ နံရံမွာ

အဲ့လိုပဲ ပြစိခတ္ေအာင္ ေရးထားတာ။

Correction pen မပါတဲ့သူက

ဓါးနဲ႕ ျခစ္တယ္။ 

မ်က္ခံုးေမႊးဆြဲတံအနက္နဲ႕ေရးတယ္။ 

(အစက မီးေသြး

ခဲ ထင္ေနတာ၊ ဒီစာေရးဖို႕ေတာ့

မီးေသြးခဲကို ဒီအထိသယ္လာမွာ

မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ျဖစ္ျခင္းျဖစ္

မ်က္ခံုးေမႊးဆြဲတံ ပဲျဖစ္ဖို႕မ်ားတယ္)

နိူင္ငံျခားသားေတြျမင္တဲ့အခါ 

ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႕အံ့ၾသ

သြားတယ္။ သူတို႕ဆီမွာလဲ မွဳတ္ေဆးေတြနဲ႕ နံရံမွာ လိုက္ေရး၊လိုက္ဆြဲတဲ့လူငယ္ေတြ ရွိပါတယ္။

ယေန႕မွာေတာ့ အဲ့ဒါကို အနုပညာ

တစ္ရပ္အေနနဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ေပးလိုက္

တဲ့အခါ စည္းကမ္းမဲ့ နံရံေပၚမွာ

ေရးတာေတြမဟုတ္ေတာ့ပဲ။

ျပပြဲေတြ ျပခန္းေတြ လုပ္နိုင္တဲ့အထိ

အနုပညာတစ္ရပ္ျဖစ္လာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဒီ correction pen

လက္ရာေတြက ပန္းခ်ီေတြလဲမဟုတ္ ၊ မွတ္သားစရာလဲမဟုတ္။ ျပခန္းလဲလုပ္ေပးလို႕မရ။

အမွတ္တရျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္

ခ်က္နဲ႕လုပ္တာ ဆိုေပမယ့္ ဒါဟာ

မိမိလူမ်ိဳး၊မိမိနိုင္ငံရဲ႕ အလွအပကို

ဖ်က္စီးပစ္ေနမွန္း မေတြးမိဘူးထင္ပါတယ္။

ကဲ..ဒါျဖင့္...ဒါကိုဘယ္လိုကာကြယ္ၾကမလဲ။

How to prevent this? ေပါ့။

ေရွးေဟာင္းပစၥည္း(သို႕)ေနရာကို

သံဆူးၾကိဳးကာရမလား။ ၂၄နာရီ

အေစာင့္ထားရမလား။CCTV ပဲ

တပ္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္အေရးယူရမလား။

တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒါေတြ တစ္ခုမွမလိုပါဘူး။

"ဒါေတြဟာ ငါတို႕ တစ္မ်ိဳးသားလံုး

ပိုင္တယ္၊ငါတို႕မဖ်က္စီးသင့္ဘူး၊

ဒါေတြက ငါတို႕နိုင္ငံအတြက္

အဖိုးတန္တယ္၊ငါတို႕မဖ်က္စီးသင့္ဘူး။

ဒါေတြဟာ ေနာက္လာမယ့္လူငယ္

ေတြအတြက္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္

က်န္ရစ္သင့္တယ္ ၊ ငါတို႕မဖ်က္စီးသင့္ဘူး "

ဆိုတဲ့ အသိမ်ိဳးကို

လူတိုင္းလူတိုင္းရဲ႕ ရင္ထဲ

ရိုက္ထည့္ေပးထားရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေျပာေနတာက

အင္မတန္ၾကီးက်ယ္တဲ့ စီမံကိန္း

ၾကီးလဲမဟုတ္ပါဘူး။

ဆည္ေျမာင္း၊တမံေတြ၊တံတားေတြ

ေဆာက္မယ့္စီမံကိန္းမ်ိဳး၊

နိုင္ငံေတာ္ ေရွ႕တက္လွမ္းမယ့္

စီမံကိန္းမ်ိဳးေတြထက္စာရင္

ကြ်န္ေတာ္ေပးတဲ့အၾကံဥာဏ္ဟာ

အင္မတန္ေသးဖြဲသိမ္နုပ္တဲ့

အၾကံဥာဏ္ပါ။

ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဒီကေန႕

ဒီ correction pen ေတြနဲ႕

ေရးတာကိုရပ္လိုက္ရင္

ေနာက္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုက်ရင္

အခုလို ညစ္ပတ္ေနတဲ့

Correction pen ေတြပြေနတဲ့

ေနရာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ပဲ

သန္႕ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ 

MYANMAR (ျမန္မာ)

ျဖစ္ေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲဗ်ာ။

"ဤေနရာေရာက္ျငားအမ်ား လူ ရွင္

ခဲတံ ၊ မွင္ ၊ ေဆး မေရးေစခ်င္ ၊

ေတာင္းပန္ျငား ေရးထား ေစတနာရွင္ ။"

ေဒါက္တာခန္႔ညားေအာင္